Vrijwel meteen nadat Cor Aalberts eind jaren 70 naar Geldrop was verhuisd meldde hij zich als trainer bij PSV Atletiek (later samen met AV Olympia gefuseerd tot Eindhoven Atletiek). Hij was in het begin vooral actief als trainer voor de jongere jeugd in wat toen de decentralisatie Geldrop heette. Vooral door zijn enthousiaste inzet is dat een enorm succes geworden.

Toch bood de accommodatie in Geldrop maar beperkte trainingsmogelijkheden. Dus verhuisden de oudere atleten, na het gereedkomen van de kunststofbaan, van Geldrop naar Eindhoven. En omdat Cor niet wilde dat “zijn” atleten daar verloren zouden lopen ging hij zelf ook mee. Hij heeft toen gedurende vele jaren op beide accommodaties training gegeven.

Hij heeft vanaf het begin van zijn trainerschap, in een onwaarschijnlijk korte tijd, zowat alle trainerscursussen van de Atletiekunie gevolgd. Met dat in zijn bagage is hij naast de algemene trainingen voor de jongere atleten, ook steeds meer specialistische trainingen gaan gegeven. Zijn specialiteit betrof het onderdeel hoogspringen, waarin hij zich bijzonder had verdiept. Door zijn atleten werden goede tot zeer goede resultaten behaald. Dit was echter niet het belangrijkste wat hij met zijn werk beoogde: hij wilde ze door training, zelfdiscipline en houding tegenover medeatleten iets meegeven voor het leven. Voor zijn collega-trainers was hij een voorbeeld voor kwaliteit en toewijding.

In het najaar van 1997 stapte het hele bestuur van PSV Atletiek met onmiddellijke ingang op. Vanaf dat moment was de vereniging stuurloos. Samen met een ander lid heeft Cor toen het initiatief genomen om een Commissie van Goede Diensten bij elkaar te roepen. De adviezen die de commissie gaf waren goed, maar vrijwel niemand in die commissie was bereid de uitvoering daarvan op zich te nemen. Cor heeft daarop kans gezien om een klein interim bestuur te formeren dat uitvoering is gaan geven aan de plannen om de vereniging weer vlot te trekken. Groot probleem daarbij was dat ook een belangrijk deel van de leden van de verschillende commissies tegelijk met het bestuur opgestapt waren. Hij heeft toen met een onvoorstelbare energie en inzet in tijd in eerste instantie vanuit het bestuur de leiding op zich genomen van de Technische Commissie, de Wedstrijd Organisatie Commissie, de Nevenactiviteiten Commissie en de Accommodatie- en materiaalcommissie. Daarnaast heeft hij mede een aanzet gegeven tot een structuur in de begeleiding van de groeiende groep van recreatieatleten. Maar ook heeft hij, vanuit de overtuiging  dat een samengaan van Olympia en PSV een enorme meerwaarde zou betekenen voor de atletiek in Eindhoven, in die periode een zeer stimulerende rol gespeeld in het proces dat heeft geleid tot de nieuwe vereniging Eindhoven Atletiek. Na een drietal jaren, toen er voldoende bemensing was voor bestuur en commissies, heeft hij zich teruggetrokken uit bestuur en commissies om terug te kunnen keren naar zijn echte hartstocht: het geven van trainingen.

Al jaren had Cor ook een enorme belangstelling voor historisch onderzoek. Met de ervaring die hij daarbij had opgedaan is hij gedoken in de historie van de atletiek in onze stad. Dit onderzoek resulteerde in een omvangrijk en zeer gedetailleerd jubileumboek bij het 100-jarig bestaan van de Eindhovense atletiek.

Na de pensionering van zijn werk had hij aangegeven dat hij zijn activiteiten voor de vereniging wat terug wilde draaien. Maar toen er opnieuw problemen waren om een geschikte aanvulling voor het bestuur te vinden heeft hij er toch mee ingestemd om nog een periode bestuurslid te worden.

Met Cor verliezen we iemand die een groot deel van zijn leven dienstbaar is geweest aan de atletiek in het algemeen, maar vooral aan, wat hijzelf wel eens noemde , “zijn cluppie”.

Wij wensen zijn vrouw en kinderen veel sterkte met dit plotselinge verlies.